Die wind waai sy beste weste go van linksvoor af, die reendruppels sous die voorruit angstig vol blinkspatsels, die ruitveer se skoonvee-ritme is te vinnig om enigsins hopnoties in te werk op jou hartspier wat soos 'n rockshow bloedkook pomp en van vooraf storm 'n groot vragmotor soos 'n vooreeuse vuurspuwende draak in die middel van die pad reg op die piepklein rooigeskrikte Yaris af. Binne-in speel gesels my kinders rustig een of ander woord-speletjie en Elise kyk grootoog na my oor die sopraanagtige toon waarmee ek vuur terug spoeg na die helse 21ste eeuse draak met sy ronde rubber kloue wat gate uitruk uit enigiets wat onder hom beland. Met oopgesperde oe en witgekneukelde hande beklou ek die stuurwiel versugtig vir die res van die pad, op die uitkyk vir die groot blink oe van enige "vuurspuwende" gedierte.
As ek iewers in die VSA gewoon het sou ek waarskynlik vandag 'n dringende afspraak met my eie persoonlike sielkundige gemaak het en ook so gou moontlik die bose spoedvraat padvark-draak se eienaar gedagvaar het vir een of ander verlies van lewensin.
Maar nou, vanoggend, drink ek rustig dankbaar my eerste beker boeretroos(ryk en lekker) en hoor my vrou se salige inle oggend-asem.
Sent from my BlackBerry® wireless device
No comments:
Post a Comment