Van kokospalms tot jakkalsbessies

Mossieland vowl ver terug. Die land het veel meer vir ons gegee as wat ons tot nou bewustelik geabsorbeer het. Daar was veel meer as die deesdae skaars glimlagte van Mossieland se mense. Die land groei en ontwikkel en mens sien baie skole, maar ook baie meer agterdogtige harde oe. Ons tye onder die kokosneutpalms (Morrungulo en Paindane) was tye van ontspan, swem, snorkel met 'n akwarium-gevoel en nuwe prentjies saam-teken van asemhaal en speel en leef in God se gasvrye ruimtes.
Nou hier onder 'n jakkelsbessie inni Krugerpark geniet ons elke dier saam met die uitdaging om Nehan, maar veral Henu gefokus te hou as daar nie veel diere langs die pad te sien is nie. Vanoggend, die laaste voor ons more Hofmeyr toe ry, sing die voels oggendhelder. Die bospatryse probeer om een of ander rede almal doodskree...op hul eie noot en so hard as moontlik, ietwat uit sync met die subtiele harmonie van die res.