Bewus-wees en rubberhandskoene

DAG 2

So twee weke gelede gaan koop ek items by ‘n apteek om my eie handontsmetters te maak. Alle klaar vervaardigde handontsmetters was reeds uitverkoop en ons hande moet mos ontsmet word. Die kassier-dame het sulke blou rubber handskoene aan, gereed om gereed te wees en die apteek se beleid om ‘n veilige en ‘n kliniese omgewing vir die klient te bied. Ek plaas my items voor haar neer en net voor sy dit neem gebeur die onverwagte. Dit is asof alles in stadige aksie gebeur, want die sinapses van die boodskappertjies in my brein is verstar in ongeloof, en hulle koes-koes (darem nie hoes-hoes) voordat hulle voortgaan om te doen wat hulle moet. Die kassier-dame gee so lekker gewone nies, gelukkig vir haar het sy haar handskoene aan en is haar nies-hand veilig. Sy het darem met die nies weggedraai van my en veilig in die hand genies. Daarna gaan sy dood luiters aan en vat my items wat voorheen heel skoon en ok was en bedoel was om self in ‘n ontsmettingskonkoksie gebruik te word, en lui dit op. Niks snaaks het mos eintlik gebeur nie. Maar dit is 12 ure na ons President ‘n noodtoestand aangekondig het en ons volk geleer het van nies en groet.

Gelukkig kom daar ‘n kalmte oor my, na my aanvanklike verbasing en verstardheid. Dieselfde breinboodskappers laat my blitsig insien hier kan nou verskillende senarios afspeel en ek moet die beste een kies wat my nie op nasionale TV sal laat beland nie. Dalk was dit eerder die gerieflikste een. Ons land het nie nou konflik nodig nie en die ouens met die rooi oorpakke in die parlement gooi genoeg kinderagtige vloermoere. Ek vat toe my goed en trek ferreira. Vir ‘n tyd gaan daai apteek my nie weer sien nie (totdat ek weer iets nodig het en hulle ‘n special het en ek weer uit my huis mag gaan om dit te gaan koop).

Onkunde is saligheid

Daar is ‘n gesegde in Engels “Ignorance is bliss” (uitgeneem uit ‘n gedig van die 18e eeuse digter Thomas Gray) wat waarskynlik in Afrikaans vertaal kan word met “onkunde is saligheid” (Google). Dalk het sy nie van beter geweet nie en is sy nog steeds salig onbewus van alles en is haar hand ten minste skoon. Sy het mos haar rubberhandskoene aangehad. Maar dalk het ek gekies in daardie oomblik om nie te weet nie, want wat ek eintlik weet gaan my te veel ontstel en die koers van my dag op ‘n ongemaklike pad sit. Ek maak maar eerder asof ek nie gesien het nie. Ek is dan mos nie bewus van wat gebeur het nie. So, “ignorance is bliss”.

In die Bybel is daar ‘n hele boek waarin al die verhale skouer skuur hiermee. Een van die frases wat gereeld gebruik word in Rigters is “en elkeen het gedoen wat goed was in hulle eie oë” en een van die groot redes was dat hulle of vergeet het van God se pad met hulle en daarom onkundig was. Of hulle het so half en half subtiel gerieflik gekies het om nie te weet of wil weet van God se pad nie. Dit is baie makliker om te doen wat goed is vir myself. Die gevolge kan rampspoedig wees.

Die ander kant is ook waar. Om terug te kom na God en sy Pad te vat, bewustelik en daarop te bly loop en sy Wil te leer ken en deur Hom gevorm te word, so tussen die niese, handontsmetters, pandemie en slot-af-tye.

As ek nou hierdie bewustelike oomblik beleef, wat behoort ek nou te doen aan die apteek-nies-situasie? Ek kan nou niks daar gaan doen nie, maar ek gaan dit in ‘n grappie-kas van my brein stoor en kies om daaroor te lag. Dit was “iets”, maar ek is nog ok en tog was dit op ‘n manier snaaks. Dit hang af hoe ek dit vertel en ek het mos so bietjie kennis opgedoen deur die stap van die Pad.

Kennis is mag, het my ouma altyd gesê, en ook bevrydend wanneer dit reg, goed en tot voordeel van almal gebruik word.

Mag ons vandag bewus wees, van God, van mekaar en met insig lewe!