Spice up

Dit is kwartaal drie hier in Suid-Afrika en veles se energie is al deur die vorige kwarte van die jaar getap. Mens (die uwe) voel dit aan die lyf (wat te min geoefen is die afgelope twee maande en ekke kan niemand anders daarvoor verkwalik nie). Ek is wel deeglik bewus daarvan dat ek uit my eie selwerse subjektiewe ek-bestaan gesels en luister en obserweer. Dis 'n kwartaal in hierdie helfte van die aardbol om moed te hou en moed te skep vir die laaste kwartaal (wanneer die energie-vlakke regtig ernstig 'n tol aan die positiewe lewensuitkyk begin eis).

So paar dae gelede kerf ek vars kruie uit die tuin. Roosmaryn, tiemie, basiliekruid en marjolien (moet noem dat ekself erg ge-impreseer is deur myse afrikaniesering van die ingelse name) vir my geliefde spagetti-bollenys (eie spelling en vertaling). Met die kerf van die kruie wat in 'n bondel opgekrul is tussen my linkerhand se vatvingers, spring daar die geure van iets uit 'n anders oomblik op. Dis amper so ervaring soos van die mense wat die goeie mondspoel op TV adverteer. Dis 'n sensasie ontploffing van varsheid en reuke wat my onmiddellik inspireer om my kykers en gehoor-organe nog groter te sper. Dis 'n oomblik van vervuldheid en dankbaarheid. Dis 'n oomblik van waardering (vir kos, vir mense, vir asem, vir die mooie). Dit is soos daai een digter-singer oor Baufort-Wes singpraat......dis beautiful. Daardie aand was die bollenys (vir my) vol van die skoonheid en gawe van lewe.

Wat my agterna pla van die kruie-ervaring was dat dit net vir 'n oomblik of drie iets spesiaals was. Daarna was die reste en kwarte van die ander lewensoomblikke oordonder deur die dag-tot-dag realiteite wat die skoonheid gulsig opge-eet het. Ek wonder oor my onvermoee om die geskenk van daardie lewe-vars-oomblik in te dra in die moegmaak realiteite van die kwartaal wat ons mooikyk en goedluister spasies baie klein en beknop maak.

In my agterkop skroef daar nou 'n plan oop wat ek weet, my gaan help om so bietjie meer bruisborrels in my dagstap te kan bring. Ek dink ek moet sommernet so gereeld as moontlik van die roosmaryn by die voordeur  in die verbyhol so tussen my linker en regterhand se vingers vryf en so nou en dan (nie kosmaak-tyd) na my nuwe kruie-bakke gaan loer en dieselfde spice-up ding daar gaan doen.